تخمین شماره منحنی رواناب حوضه آبریز منصورآباد با استفاده از سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی

استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور به منظور تخمین رواناب حوضه آبریز در سال های اخیر افزایش یافته است، دلیل این امر این است که مدل های بارش- رواناب شامل تغییرات ژئومورفولوژی و مکانی می باشد. در این تحقیق، نقشه شماره منحنی رواناب حوضه آبریز منصور آباد بیرجند به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و سنجش از دور و بر اساس فاکتورهایی مانند پوشش گیاهی، کاربری اراضی، گروه هیدرولوژی خاک و شرایط هیدرولوژیکی تهیه گردید. نقشه پوشش گیاهی به کمک شاخص تفاوت پوشش گیاهی نرمال شده (NDVI) تهیه شد و به سه کلاس مرتع خوب، نسبتا خوب، نسبتا فقیر و فقیر طبقه بندی گردید. نقشه کاربری اراضی حوضه با استفاده از داده های ماهواره ای و به کمک روش طبقه بندی نظارت شده و الگوریتم حداکثر احتمال تعیین شد. از نرم افزارهای ERDAS و ILWIS جهت طبقه بندی تصاویر ماهواره ای و تهیه نقشه پوشش گیاهی و کاربری اراضی استفاده شد. سپس نقشه گروه هیدرولوژیکی خاک به کمک بازدیدهای صحرائی و نقشه های خاک، شیب، زمین شناسی و کاربری اراضی حوضه تهیه گردید. از تلفیق این نقشه ها در GIS و به کمک جدول SCS، نقشه شماره منحنی رواناب برای تصاویر لندست و IRS به دست آمد. نتایج نشان داد که در طی سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶، تراکم پوشش گیاهی حوضه کاهش یافته و مقادیر شماره منحنی و پتانسیل تولید رواناب حوضه افزایش یافته است.

Keywords:

شماره منحنی رواناب , سنجش از دور , سیستم اطلاعات جغرافیایی , NDVI , تصاویر ماهواره ای