تاثیر برخی پرایمینگ های هورمونی بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه بالنگوی سیاه (Lallemantia iberica Fisch. & C.A.Mey) در شرایط تنش خشکی
Publish place: Journal of Seed Research، Vol: 9، Issue: 33
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 272
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SEEDR-9-33_005
تاریخ نمایه سازی: 26 مهر 1400
Abstract:
در سراسر دنیا یکی از مهم ترین عوامل غیر زیستی و محدود کننده جوانه زنی و هم چنین رشد اولیه گیاهچه ها، تنش خشکی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر پرایمینگ هورمون های شیمیایی بر بذر گیاه دارویی بالنگوی سیاه در مراحل اولیه رشد و نقش آن در کاهش اثرات منفی تنش خشکی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار جداگانه درآزمایشگاه مرکز آموزش جهاد کشاورزی شهر تبریر طراحی و انجام شد. فاکتور اول پرایمینگ با اسید سالیسیلیک (۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی گرم برلیتر)، اسید آسکوربیک (۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی گرم بر لیتر) و اکسین (۵۰، ۱۰۰و ۱۵۰ ppm) و آب مقطر به عنوان شاهد و فاکتور دوم ۵ سطح خشکی (۰، ۳/۰-، ۶/۰-، ۹/۰- و ۲/۱- مگاپاسکال) با پلی اتیلین گلایکول۶۰۰۰ بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که پرایمینگ و تیمارهای خشکی و اثرات متقابل آنها بر خصوصیات جوانه زنی بذر بالنگوی سیاه اثر معنی داری در سطح ۱ درصد دارند. تنش خشکی تاثیر بازدارنده ای برخصوصیات جوانه زنی بذر گیاه داشت و عدم جوانه زنی در سطح خشکی ۹/۰- و ۲/۱- مگاپاسکال ثبت شد. لیکن تاثیر منفی این تنش ها در بذرهای پرایمینگ شده به مراتب پایین تر از بذور پرایمینگ نشده بود. بیشترین تاثیر به وسیله اسیدسالیسیلیک ۲۰۰ میلی گرم بر لیتر (۷۹ درصد جوانهزنی در سطح خشکی ۳/۰- مگاپاسکال) و کم ترین تاثیر توسط هورمون اکسین با ۱۳ درصد جوانهزنی در سطح خشکی ۹/۰- مگاپاسکال مشاهده شد. از این رو تیمار سالیسیلیک اسید بهترین تیمار برای کاهش اثرات منفی تنش خشکی بر روی مولفه های مختلف جوانه زنی بالنگوی سیاه بود.
Keywords:
Authors
طاهر همراهی
کارشناسی ارشد، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
منصوره قوام
استادیار، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران.
علی طویلی
دانشیار، گروه احیا مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :