بهبود عملکرد ذرت علوفهای و ماده آلی خاک با خاکورزی حفاظتی در مقایسه با خاکورزی مرسوم

این آزمایش در تابستان سال ۱۳۹۹ با کاشت رقم ذرت SC۷۰۴ در پایلوت کشاورزی حفاظتی که قبلا به مدت دو فصل زراعی تحت تیمارهای خاکورزی حفاظتی قرار داشت، اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل خاک ورزی مرسوم (CT)، کاشت بر روی پشته های دائمی (PRB) و بیخاکورزی (NT) بود. در همه تیمارهای آزمایشی فاصله بین و روی ردیف به ترتیب۵۰ و ۲۰ سانتیمتر بود. نتایج نشان داد که کاشت ذرت بر روی پشته های دائمی و روش بیخاکورزی باعث افزایش معنیداری عملکرد علوفه در مقایسه با روش خاکورزی مرسوم شد. میزان عملکرد علوفه در تیمارهای پشته های دائمی، روش بیخاکورزی و خاکورزی مرسوم به ترتیب ۷۱۰۲/۱، ۶۸۸۷/۵ و ۴۶۷۰/۸ گرم در متر مربع بود. میزان شاخص سطح برگ به میزان قابل توجهی در تیمارهای خاکورزی حفاظتی بیشتر از خاکورزی مرسوم بود. بر اساس نتایج در زمان برداشت ذرت متوسط درصد ماده آلی خاک در تیمارهای خاکورزی حفاظتی و خاکورزی مرسوم به ترتیب ۰/۶۷ و ۰/۴۹ بود. نتایج این تحقیق نشان داد که با حفظ بقایا در سطح خاک در مناطق خشک ضمن افزایش عملکرد، میتوان درصد ماده آلی خاک را نیز افزایش داد.

Keywords:

بیخاکورزی , پشته های دائمی , شاخص سطح برگ , مدیریت بقایا