تولید کلزا در اقلیم های چهار گانه کشور

کلزا یکی از گیاهان روغنی است که دانه آن حاوی ۴۵- ۴٠ درصد روغن و 35-25 درصد پروتئین می باشداین گیاه دارای دو تیپ رشد بهاره و زمستانه است که تیپ زمستانه جهت بروز گلدهی نیاز به زمستان گذرانی دارند. از انجایی که بذر کلزا ریز می باشد، تهیه بستر بذر مناسب جهت سبز یکنواخت و ایجاد تراکم بوته کافی از اقدامات اولیه حصول عملکرد بالا می باشد. کلزا از جمله گیاهانی است که به تاریخ کاشت حساس می باشد ، به منظور تولید حداکثر دانه کلزا در تاریخ کاشت توصیه شده کشت گردد. در مناطق سرد و معتدل سرد اگر بدلیل محدودیت منابع آب ، کشت کلزا در پاییز مقدور نباشد، می توان ارقام بهاره کلزا را در اواخر فصل زمستان کشت نمود. دو بار آبیاری در مرحله کاشت به ۵ روز جهت سبز شدن یکنواخت مزرعه کلزا توصیه می شود حداقل دو نوبت _ فاصله ٧ آبیاری دیگر در مرحله تشکیل غلات و پر شدن دانه ضروری است. آخرین ابیاری زمانی انجام شود که ٢٠ درصد غلاف های ساقه اصلی قهوه ای شده اند. زمان مناسب برداشت کلزا وقتی است که ۴٠ تا ۵٠ درصد دانه های ساقه اصلی و شاخه های - اولیه به قهوه ای روشن یا تیره متمایل شوند. در برداشت مستقیم ، وقتی ٩٠ ٨۵ درصد دانه های ساقه اصلی و شاخه های اصلی اولیه به رنگ قهوهای روشن یا تیره متمایل شدند، می توان محصول را با کمباین برداشت نمود. جهت انبار کردن محصول باید ابتدا آنها را تمیز کرد و وقتی که رطوبت دانه به ٨ درصد رسید در یک انبار با تهویه مطلوب ذخیره کرد با توجه به اینکه بیش از 2/3 کشور عزیزمان ایران دارای اقلیم خشک تانیمه خشک می باشد می توان از کشت پاییزه کلزا به منظور استفاده بهینه ازنزولات جوی و صرفه جویی در استفاده از منابع آب بهره جست.