نقش تغذیه در التیام زخم

زخم به عنوان آسیب ، اختلال ، یا از دست دادن ساختار طبیعی آناتومیکی و تداوم عملکردی بافت های زنده به طور تصادفی ، عمدی یا در نتیجه یک روند بیماری تعریف می شود. مراقبت از زخم یک عمل تخصصی وابسته به چند زمینه ی علمی است که برای دستیابی به بسته شدن زخم به صورت موفقیت آمیز ، نیاز به بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیک و ایمونولوژیک و همچنین فاکتورهای جسمی و اجتماعی دارد. وضعیت تغذیه اینامناسب با طولانی شدن مرحله التهابی ، کاهش تکثیر فیبروبلاست و تغییر تولید کلاژن که باعث کاهش مقاومت کششی زخم و افزایش میزان عفونت می شود ، بر روند طبیعی مرحله ترمیم زخم تاثیر می گذارد. همچنین لازم به یادآوری است که همه زخم ها یکسان نیستند مثلا سوختگی با زخم پای دیابتی ویا زخم فشاری متفاوت است. در بیمارانی با سوتغذیه ممکن است زخم های فشاری ، عفونت و تاخیر در بهبودی زخم رخ دهد که منجر به زخم های مزمنی شود. تامین کافی و متعادل مواد مغذی لازم، از جمله کربوهیدرات ها ، پروتئین ها ، چربی ها و ریز مغذی ها مانند ویتامین ها ، روی و منیزیم برای بهبود زخم مفید اسددت. وجود بعضی مواد در رژیم غذایی در تامین این مواد مغذی بسیار کمک می کنند. هدف از این مقاله بررسی مطالعات و تحقیقات انجام شده برروی نقش تغذیه در ترمیم زخم می باشد. نتائج حاصل از مطالعات بر روی قارچ ها نشان داد که فعالیت های ضد الاستاز ، آنتی کلاژناز ، آنتی هیالورونیداز و آنتی تیروزیناز در عصاره های قارچ وجود دارد که بر این اساس تسریع ترمیم زخم یکی از مفیدترین اثرات قارچ اسدت. برطبق مطالعات دیگر برروی آناناس و عسل مشدخص شد که آناناس حاوی آنزیم بروملین اسدت که به عنوان ضد التهاب عمل می کند و خواص ضد باکتری عسل به مبارزه با عفونت در زخم کمک می کند و خواص ضدالتهابی آن می تواند درد را کاهش دهد و رشد بافت جدید را تحریک کند ، به طوری که می تواند بهبود زخم را تسریع کرده و جای زخم را در پوست یا بافت کاهش دهد. بر این اساس وضعیت تغذیه مناسب تاثیر بسزایی در روند التیام زخم دارد. پیشنهاد می کنیم که در تحقیقات آینده بررسی دقیق تری برروی نقش سایر مواد غذایی در ترمیم انواع زخم های دیابتی و سوختگی و ... انجام شود.

Keywords:

نقش , تغذیه , التیام , زخم