پوشاک و فرهنگ پوششی درادبیات فارسی

در ادبیات فارسی یکی از پرکاربردترین شیوه های بیان غیر مستقیم بن مایه های رمانها و دیوان های اشعار، استفاده از پوشاک و مناسبات و ملزومات و تزئینات و کارکردهای پوشاک میباشد. با بهره مندی از کارکردهای گوناگون پوشاک و مناسبات آن مبانی اجتماعی روزگار، داستان و وقایع تاریخی گذشته را درحاالت گوناگون اجتماعی و فردی با بهره گیری از توانمندیهای زبانی و هنرهای بلاغی و عناصر داستانی به زیبایی ترسیم شده است. یکی از راه های تبیین و تشریح جایگاه پوشاک و لباس در فرهنگ ما بررسی بازتاب و انعکاس این موضوع در تاریخ و ادبیات ایران میباشد. گاهی ارزشهای نمادین موجود در جامعه های گوناگون در قالب لباس افراد نمایان میگردد و نقش مهم و برجسته ای در پاسداری از هویت اجتماعی و فرهنگی آنها و دوام بخشیدن به آن در طول زندگی تاریخی نسلها ایفا میکند.در این پژوهش سعی شده، در حد توان وجوه مختلف این موضوع در ادبیات را آشکار نماید و عمق و تنوع الفاظ و معانی واژه ها و اصطلاحات لباس و پوشاک را در ادبیات بررسی نماید، تا بسیاری از ناگفته های تاریخ لباس و پوشاک بیان شود.

Keywords:

پوشاک , ادبیات , تاریخ , فرهنگ پوششی , رنگ.