چشم اندازی دیگر به نظریه های آیزنر و میلر و بررسی تطبیقی آنها در بهره مندی عمل برنامه درسی در هزاره سوم

درحوزه تعلیم و تربیت ،حوزه ای فرعی به نام برنامه درسی وجود دارد که قلب نظام تعلیم و تربیت و ابزاری در جهت تحقق اهداف آن است و به عنوان یک حوزه مطالعاتی، در زمینه مباحث نظری از اختلاف برانگیز ترین حوزه های معرفت بشری محسوب میشود این اختلاف نظرها از نظریه های هنجاری برنامه درسی نشات گرفته است .در سال ۱۹۱۸ به وسیله فرانکلین بوبیت با انتشار کتابی تحت عنوان برنامه درسی هویت یافت .این حوزه تخصصی نسبتا جوان از دهه های آغازین بیستم تاکنون در مسیر رشد و توسعه شتابان قرار گرفته است.جان پی میلر و آیزنر از صاحب نظران بنام ، آثاری معتبر در این زمینه به رشته تحریر در آورده اند. اخیرا مطالعات میلر بر بررسی تاثیرات بلند مدت مراقبه روی معلمان تمرکز دارد. در این مقاله ضمن بررسی اندیشه های این دو صاحب نظر ،تاملی نیز بر مقایسه تطبیقی اندیشه های آنها صورت پذیرفته و تحلیل و نتیجه گیری شده است .از این حیث ضرورت پژوهشهای بیشتری درباب متاتئوری های آیزنر و میلر به خصوص در بحث کارایی و عملکرد آنها در تدوین برنامه درسی مناسب برای کشورمان محسوس می باشد. حقیقت آن است که برنامه درسی پدیده زنده است به این معنا که همانند برخی از قلمرو ها نمی توان آن را به عنوان رخداد تلقی نمود برنامه درسی مانند بسیاری از پدیده های دیگر که با بافت انتظارات آرزوها و باورهای جامعه گره خورده است که دائما در حال تغییر و تحول است.

Keywords:

متاتئوری , برنامه درسی , نظریه های توصیفی , آیزنر , میلر.