بررسی تربیت از منظر سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و مقایسه آن با دیدگاه شهید مطهری

تربیت یک ضرورت اجتناب ناپذیر در زندگی اجتماعی انسان است. آدمی برای ادامه حیات انسانی و نیل به کمال لایق خود ناگزیر است با دیگران بیامیزد و عضو جامعه بشری باشد و در فعالیت های اجتماعی با آنان همکاری نماید. تربیت، تجربیات نسل های گذشته را به نسل های بعد منتقل می کند و راه و رسم زندگی را به بشر می آموزد، تربیت برنامه هماهنگی فرد با اجتماع است ،تربیت عواطف و احساسات را اندازه می گیرد و تمایلات انسان را به راه صحیح هدایت می نماید و روابط شخص را با اجتماع بر اساس شیوه صحیح منظم می سازد. تربیت صحیح یکی از مهم ترین ارکان سعادت بشر است، تربیت رمز کامیابی و خوشبختی انسانها در طول ایام زندگی است. تربیت صحیح شخص را انسانی معتدل و قابل معاشرت می سازد، غرائزش را براساس مصلحتاندازه گیری می کند و به آنها شکل سازگاری با جامعه می بخشد و آدمی را در ارضای تمایلات نفسانیش از افراط و تفریط مصون می دارد. هدف از نگارش این مقاله مطالعه تطبیقی بین ساحت های تعلیم و تربیت از منظر سند تحول و اصول تربیت از منظر شهید مطهری می باشد.

Keywords:

سند تحول , تربیت , شهید مطهری , مبانی