اثر روشهای شیمیایی و مکانیکی و اندازه سینی کاشت بر رشد و کیفیت نشای گوجه فرنگی

هدف از آزمایش حاضر بررسی اثر تیمارهای اندازه سینی کاشت ۷۲)، ۱۰۵ و ۱۲۸ حفرهای) و تیمار مکانیکی و شیمیایی (محلول پاشی با فولیکور) بر رشد و کیفیت نشاء گوجه فرنگی بود. نتایج نشان داد بر کلروفیل a، کلروفیل b ، کلروفیل کل، نسبت کلروفیل a/b، کل کاروتنوئیدها، میزان هگزوزها و پنتوزهای برگ معنیدار نبود. اثر تیمارهای مکانیکی/ شیمیایی بر ارتفاع ساقه معنیدار، نسبت طول ریشه به شاخساره و وزن خشک کل بود. کاربرد تیمارهای مکانیکی و شیمیایی موجب کاهش معنیدار ارتفاع ساقه و نسبت طول ریشه به شاخساره شد. کاربرد تیمار مکانیکی موجب افزایش معنیدار طول ریشه شد. هم چنین نتایج نشان داد کاربرد سینی کاشت ۱۰۵ حفره موجب افزایش معنیدار ارتفاع ساقه شد. بیشترین وزن خشک برگ و وزن خشک ریشه در تیمار سینی کاشت با ۷۲ سلول بود. نتایج نشان داد رشد نشاء گوجه فرنگی تحت تاثیر تیمارهای شیمیایی و محدودیت رشد ریشه قرار گرفت. پیشنهاد میشود آزمایشهای بیشتری برای روشن شدن مکانیسمهای فیزیولوژیکی مربوط به تاثیر تیمارهای مکانیکی و شیمیایی و اندازه حفره کاشت بر رشد نشاء گوجه فرنگی انجام شود.

Keywords:

ارتفاع , رشد , ریشه , سبزی , وزن خشک