تاثیر تلقیح قارچ میکوریز Glomus mosseae و Glomus intraradices بر برخی عوامل فیزیولوژیک گوجه فرنگی تحت تنش شوری

این پژوهش باهدف بررسی تاثیر قارچ میکوریز در برخی عوامل فیزیولوژیک گیاه گوجه فرنگی تحت تنش شوری به اجرا درآمده است. آزمایش به صورت بلوک کامل تصادفی با دو عامل میکوریزا و شوری اجرا شد. تیمارهای قارچی شامل دو گونه میکوریزا همزیست G.i و G.m و شاهد بودند. تیمار شوری در سه سطح ۲، ۳/۵ و ۵/۵ دسی زیمنس بر متر و بدون شوری (شاهد) اجرا شد. صفات مورداندازه گیری شده شامل نشت الکترولیتها، قند محلول، ویتامین ث و پرولین بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری در بستر کشت، صفات اندازه گیری شده به استثنای پرولین کاهش یافت. نتایج آزمایش نشان داد که همزیستی قارچهای به کاربرده شده باعث افزایش معنیدار تمام صفات اندازه گیری شده گردید، بهترین نتیجه در اثر برهمکنش قارچ میکوریز G.mosseae و شوری شاهد به دست آمد و نسبت به بقیه ی تیمارها اختلاف معنیداری نشان دادند. تیمار میکوریز اثرات منفی شوری را به طور قابل توجهی کاهش دادند و موجب افزایش رشد و عملکرد گوجه فرنگی شدند.

Keywords:

تنش شوری , پرولین , گوجه فرنگی , قارچ میکوریز , ویتامین ث.