بررسی بیان ژن های مهم گیاه دارویی ریحان Ocimum basillicum L تحت تنش های غیرزیستی

ریحان با نام علمی Ocimum basillicum L دگرگرده افشان، دیپلوئید ۲n=۴۸ متعلق به خانواده لامیاسه، از جنس های مهم تیره نعناعیان، زیر خانواده نپتودیا و حاوی اسانس می باشد. تنش خشکی ترکیبات اسانس برگ های ریحان را تغییر می دهد. نتایج تحلیل بیان ژن ها در شرایط محیطی مختلف نسبت به حالت کنترل نشان داد که به ترتیب برای تنش شوری و خشکی نسبت به شرایط کنترل ۱۳۲۴۷ و ۳۹۷۴ یونی ژن دارای افتراق بیان می باشند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان کاهش بیان به نمونه خشکی تعلق داشت. کمترین میزان درصد افزایش بیان مربوط به تنش خشکی و بیشترین میزان درصد افزایش بیان مربوط به تنش شوری بود. همچنین نتایج نشان داد که ۹۲۰ یونی ژن به طور مشترک در هر دو تنش محیطی دارای افتراق بیان بودند. میزان تولید ترکیبات نهایی مسیر بیوسنتز فنیل پروپانوئید در شرایط تنش خشکی نسبت به شرایط تنش شوری بیشتر است و در تنش خشکی ترکیبات نهایی به میزان بیشتری تولید می شوند. ژن CVOMT، در تنش شوری کمترین بیان و در تنش خشکی و شاهد دارای بیشترین میزان تظاهر بود. ژن EOMT در تنش شوری کمترین تظاهر و در تنش خشکی بالاترین میزان تظاهر را نشان داد. گروه بندی میکرو RNA های شناسایی شده نشان داد که از بین موارد مورد بررسی ote-miR۱۶۶۳p بیشترین میزان بیان را در هر دو تنش شوری و خشکی دارد، این در حالی بود که سایر میکرو RNA ها ازنظر بیان در گروه مشابهی قرار می گیرند

Keywords:

تنش , اسانس , میکرو RNA , بیان ژن.