بررسی عوامل بالینی مرتبط با شیوع تنگی مجدد عروق در بیماران تحت آنژیوپلاستی با استفاده از رگرسیون لوجستیک

مقدمه: تنگی مجدد آنژیوپلاستی عروق کرونر از مهمترین نگرانی های متخصصین قلب و عروق است که می تواند پیامدهایی چون جراحی بای پس، انفارکتوس میوکارد و یا مرگ را به دنبال داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل بالینی مرتبط با شیوع تنگی مجدد عروق در بیماران تحت آنژیوپلاستی بر روی بیماران شهر زنجان انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مجموعه موارد، کلیه ۹۸۱ بیماری که طی فروردین ۱۳۸۸ تا انتهای خرداد ۱۳۹۰ جهت آنژیوپلاستی به بیمارستان آیت اله موسوی زنجان مراجعه کرده بودند از نظر وقوع تنگی مجدد عروق پیگیری شدند. بر اساس پرونده بیمار، اطلاعات جمعیت شناختی و سوابق بالینی بیمار اخذ گردید و در "فرم جمع آوری اطلاعات بیماران تحت آنژیوپلاستی" “Data Gathering form of Patients Undergone Angioplasty “ وارد شد. روایی آن به شیوه روایی محتوا و پایایی آن بر اساس آزمون توافق کاپا تایید شد. از نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۱ استفاده گردید. یافته ها: شیوع تنگی مجدد عروق پس از آنژیوپلاستی ۴۳ درصد بوده است. بر اساس مدل رگرسیون لوجستیک، نسبت شانس تنگی مجدد عروق در افراد مصرف کننده دخانیات حدود ۸۷ درصد، در افراد دارای سابقه آنژین ناپایدار ۷۱ درصد و در افراد دارای سابقه انفارکتوس میوکارد ۷۶ درصد بیشتر از سایر افراد بوده است (P<۰/۰۵). نتیجه گیری: در این مطالعه عوامل موثر بر شیوع تنگی مجدد عروق، مصرف دخانیات، سابقه آنژین ناپایدار، نارسایی مزمن کلیوی و انفارکتوس میوکارد تشخیص داده شد؛ لذا پیشگیری از وقوع این عوامل خطرزا و نیز پیگیری های دوره ای در این افراد در معرض خطر بطور جدی توصیه می گردد.

Keywords:

Angioplasty , Drug-eluting stent , Heart ischemia , Logistic regression , Restenosis. , آنژیویلاستی , استنت دارویی , ایسکمی قلب , تنگی مجدد عروق , رگرسیون لوجستیک.