مروری بر استفاده از جوانسازها در مخلوط های آسفالتی بازیافتی

روند صعودی هزینه های مرمت و بازسایی خرابی ها در روسازی های آسفالتی و همچنین حفظ منابع تجدیدناپذیر و کاهش اثرات نامطلوب زیست محیطی ناشی از دپوی تراشه های آسفالتی، سازمان ها و نهادهای مرتبط با حمل و نقل را به استفاده از مخلوط های حاوی تراشه آسفالتی ترغیب نموده است. استفاده از مواد بازیافتی مانند تراشه اسفالتی در روسازی ها، یک رویکرد ارزشمند برای ساخت روسازی های پایدار (تجدیدشدنی) و حفظ منابع طبیعی است. با این حال، استفاده از مقادیر زیاد تراشه اسفالتی، می تواند باعث خرابی های زودرس در روسازی ها شود. مطالعات نشان داده است که قیر پیر شده مانع اصلی برای استفاده از تراشه های آسفالتی در تولید روسازی ها می باشد. یکی از مواد پرکاربرد جهت احیاء خصوصیات فیزیکی و شیمیایی قیرهای پیر شده موجود در تراشه اسفالتی، استفاده از مواد جوانساز می باشد. جوانسازها می توانند خواص ویسکوالاستیک و رئولوژیکی مخلوط های حاوی تراشه آسفالتی را بهبود ببخشند. مطالعات آزمایشگاهی مختلف تاکنون جهت ارزیابی و بهبود عملکرد مکانیکی مخلوط های حاوی تراشه آسفالتی انجام شده است هدف این تحقیق بررسی کلی در مورد استفاده از تراشه های آسفالتی و جوانسازها در تولید روسازی های آسفالتی می باشد.

Keywords:

جوانساز , تراشه آسفالتی , پیرشدگی قیر , بازیافت