رایج ترین
فرآیندهای غشایی در صنایع غذایی میکروفیلتراسیون، اولترافیلتراسیون،
نانوفیلتراسیون و اسمز معکوس هستند که عمدتا برای تغلیظ، پایداری یا شفاف سازی سوسپانسیون های غذایی مانند شیر، آبمیوه، آبجو و نوشیدنی های الکلی استفاده می شود. در سالیان اخیر،
فرآیندهای غشایی جایگزین مناسبی برای روش های سنتی در صنایع غذایی شده اند و به تدریج استفاده آنها رو به افزایش است. به طور کلی جنس غشاها می توانند از نوع سرامیکی یا پلیمری باشند. غشاهای سرامیکی عمدتا از جنس اکسیدهای آلومینیوم، اکسید تیتانیوم، اکسید زیرکونیوم و غشاهای پلیمری معمولا بر پایه سلولز (نظیر استات سلولز و نیترات سلولز) یا پلیآمیدی یا پلی سولفون هستند. به طور کلی،
فرآیندهای غشایی با توجه به مزایای بسیاری که درصنایع مختلف از جمله صنایع غذایی دارند، اما معایبی هم از جمله مسئله گرفتکی غشا (تشکیل رسوب) نیز در این سیستمها وجود دارد. با توجه به هدف مورد نظر بهینهسازی پارامترهای غشایی (اندازه منافذ، شار ورودی، فشار، دما و pH) و نوع طراحی فرآیند می تواند تاثیر به سزایی بر راندمان سیستم غشایی داشته باشد.