بررسی تغییرات فشردگی و پایداری خاکدانهها در دو نوع کاربری در شمال غرب خوزستان

افزایش تصاعدی جمعیت جهان موجب افزایش فشار بر منابع پایه از جمله خاک گردیده است و این روند موجب تخریب اراضی کشاورزی ،مراتع و جنگلها شده است به نحوی که سالیانه حدود 430 میلیون هکتار از اراضی جهان که برابر با 30 درصد کل زمینهای شخم خورده میباشند،. در نتیجه اثرات مخرب بر خصوصیات کیفی خاک در معرض فرسایش خاک قرارگرفتهاند. .این پژوهش با هدف بررسی تغییرات فشردگی و پایداری خاکدانهها در دو نوع کاربری درشمال غرب خوزستان انجام گرفت. بدین منظور از ده سایت با انواع کاربری ها در شمال غرب استان خوزستان از لایه0 سانتیمتری نمونه برداری انجام شد. نتایج حاصل از آزمایشات اندازه گیری فشردگی و پایداری خاکدانه - سطحی 15ها بروی نمونه های جمع آوری شده، نشان دادند که تفاوت آشکاری در مقادیر وزن مخصوص ظاهری دو کاربری دیم وآبی نبوده. همچنین میانگین وزنی قطر خاکدانهها در کاربرهای آبی برابر با 0/453بوده که ساختمان مناسب و پایداری قابل قبولی نسبت به کاریری دیم را نشان میدهد.لذابا نتایج بدست آمده میتوان نتیجهگیری کرد، که اثراتشخم بروی هر دو کاربری تقریبآ یکسان بوده

Keywords:

تخریب خاک , کاربری اراضی , میانگین وزنی قطر خاکدانهها , وزن مخصوص ظاهری