بررسی عوامل موثر بر رضایت شغلی و قصد ترک خدمت کارکنان بانک سامان (مورد مطالعه: کارکنان شهر تهران)

با توجه به رقابت شدید در حوزه بانک داری و لزوم ایجاد مزیت رقابتی پایدار، وجود کارکنان توانمند و با مهارت می تواند به عنوان منبعی بسیار مهم برای ایجاد مزیت رقابتی باشد. مساله ای که ممکن است بانک سامان را با مشکل مواجه نماید ترک خدمت کارکنانی است که هزینه زیادی برای آموزش آنان شده است. مطالعات پیشین بیان گر عدم تمایل به ترک خدمت کارکنانی است که از رضایت شغلی مناسبی برخوردارند بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر رضایت شغلی می باشد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق را تمامی کارکنان شعب مختلف بانک سامان در شهر تهران تشکیل می دهند. داده ها به روش نمونه گیری خوشه ای و با استفاده از پرسش نامه استاندارد از ۲۹۲ نفر از کارکنان بانک سامان گردآوری شد، سپس به روش مدلسازی معادلات ساختاری، توسط نرم افزار SmartPLS۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد، بیشترین تاثیر بر رضایت شغلی را به ترتیب توانمندسازی کارکنان و آموزش کارکنان دارند ولی تاثیر کارتیمی بر رضایتشغلی مورد تایید قرار نگرفت. نتایج همچنین حاکی از تاثیر قابل توجه و منفی رضایت شغلی بر قصد ترک خدمت کارکنان دارد. در پایان می توان گفت، استقلال کاری، آموزشهای ضمن خدمت و مشارکت در تصمیم گیری می تواند موجب افزایش رضایت شغلی گردد.

Keywords:

توانمندسازی , کارتیمی , آموزش کارکنان , رضایت شغلی , قصد ترک خدمت