تاثیر آبگیری سد گتوند علیا بر روی سازند گچساران و کیفیت رودخانه کارون

در این تحقیق محدوده ای از سازند گچساران واقع در فاصله ۵ تا ۹ کیلومتری بالا دست محل سد گتوندعلیا (در امتداد مسیر رودخانه)، که دارایرخنمون هایی از لایه های نسبتا ضخیم نمک بوده، مورد مطالعه قرار می گیرد. روش انجام این پژوهش براساس بررسی های صحرایی و همچنینمطالعات زمین شناسی، هیدروژئولوژی و هیدروشیمیایی است. همچنین به منظور ارزیابی ارتباط دبی (Qw) بر حسب متر مکعب در ثانیه ومیزان شوری (Qs) با شاخص هدایت الکتریکی بر حسب میکروموس بر سانتی متر و همچنین بر حسب کیلوگرم بر متر مکعب با دبیدر ایستگاه های مورد نظر از رابطه (Q(s)=۲۶۹۷xQ(w)(-۰.۱۸ و (TDS=۱۶۱۵xQ(w)(-۰.۱۷ استفاده شده است. بررسی ها نشان می دهد که، اگرچه میزان افزایش هدایت الکتریکی رودخانه کارون برای سال های اخیر به اثبات رسیده است، ولیکن نمی توان همه افزایش هدایت الکتریکی را بهاحداث سد مرتبط دانست.

Keywords:

سد , گتوند علیا , سازند گچساران , رودخانه کارون