سیستم حمل و نقل انبوه بر شهری بر اساس روش های تصمیم گیری چندمعیاره (مطالعه موردی: شهر رشت)

امروزه در علم مهندسی ترافیک، تحلیل و سنجش عملکرد سیستم های حمل ونقل عمومی و همگانی از جایگاه مهمی برخورداراست. تاکنون، در برخی از شهر های ایران سیستم حمل و نقل همگانی از کارایی خوبی برخوردار نبوده است و بسیاری از روشهایمدیریتی همچون اختصاص خطوط ویژه، برنامه زمانبندی منظم حرکت اتوبوسها که برای بالا بردن کارایی این سیستم لازم استمورد توجه کافی قرار نگرفته است. هدف مطالعه حاضر بررسی انتخاب سیستم حمل و نقل انبوه بر مناسب شهر رشت براساس روشهای تصمیم گیری چند معیاره می باشد. بدین منظور ابتدا با تهیه پرسشنامه؛ نظرات متخصصان و نخبگان حمل و نقل و ترافیک درخصوص انتخاب سیستم برتر جمع آوری شد، سپس با استفاده از روش های AHP و TOPSIS و همچنین استفاده از نتایج وخروجی های نرم افزار TRANSCAD به تحلیل نتایج پرداخته شد. نتایج تحلیل AHP نشان داد که گزینه LRT با ۰/۴۲۲ وضریب ناسازگاری ۲% انتخاب اول در بین پاسخگویان بوده است. همچنین با توجه به نتایج نزدیکی تا گزینه ایده آل با استفاده ازتحلیل TOPSIS ، BRT دارای بالاترین اولویت انتخاب می باشد. تراموا و LRT به ترتیب سایر گزینه ها جهت انتخاب نوع سیستمحمل و نقل انبوه بر بوده اند. در نهایت با مقایسه نتایج بدست آمده از سه روش AHP ، AHP-TRANSCAD و TOPSIS،سیستم انبوه بر تراموا دارای بالاترین اولویت انتخاب جهت احداث پیشنهاد می شود.

Keywords:

روش تصمیم گیری چند معیاره , حمل و نقل همگانی , خط ویژه اتوبوس , تراموا , ال آرتی