مطالعه تطبیقی طرح ونقش درهنرکاشیکاری دوران سلجوقی و صفوی

هنر کاشیکاری در تاریخ ایران مسیر پر فراز و نشیبی را طی کرده است، ازاولین آثار شناخته شده مانند آجرهای لعابدار دوره هخامنشیان تا موزاییک های کف کاخ بیشابوردر استان فارس، همه به هم مرتبط و پیش زمینه ای بوده اند تا به آنچه امروزبه لحاظ طرح و نقش و تکنیک داریم برسیم. اما بعضی از دوران ها در تاریخ ایران به لحاظ طرح و نقش بسیار متفاوت و شاخص نسبت به سایر دوران ها در تاریخ کاشیکاری می باشند. با شروع اسلام سبک خاصی از کاشیکاری در مقابر، مساجدومدرسه های دوران سلجوقی شکل می گیرد. کاشی هاری های این دوره ساده و تک رنگ (مونوکروماتیک ) بوده و دارای طرح های هندسی یا مزین به خطوط حاوی آیات قرآنی می باشند. در دوره های بعد مانند دوره صفوی با دور شدن زمانی از ظهور اسلام و کم رنگ شدن قوانین آن در طراحی و همچنین با تاثیرات هنر و معماری غرب ، بر هنرمندان ایرانی تغییراتی درطرح و نقش های کاشی کاری به وجود می آید. همچنین با استفاده از تکنیک های جدید (هفت رنگ) سرعت ساخت در کاشی کاری نیز بالا می رود و طرح کاشی ها نیز به طبع آن متنوع ترودر نتیجه متفاوت ترمی شود. مقاله فوق تحقیقی کیفی تطبیقی است که به بررسی طرح و نقش در کاشیکاری های دوران اسلامی سلجوقی و صفوی می پردازد. سبک کاشیکاری های در دو دوره متمایز تاریخی فوق در این تحقیق بررسی شده است و تفاوت ها و تشابه های آن نیز بیان شده است.

Keywords:

طرح و نقش در کاشیکاری سلجوقی , طرح و نقش در کاشیکاری صفوی , کاشیکاری سلجوقی , کاشیکاری صفوی