واکاوی مفهوم انسان فکور از منظر علامه طباطبای

انسان به عنوان موجودی ذو ابعاد، ودیعه ای بی همتا در جهان آفرینش است و به سبب دارا بودن ویژگیهای خاص خود، همواره در آثار اندیشمندان اسلامی محورتوجه بوده است و هر کدام باتوجه به بینشهای خاص به شناخت انسان همت گمارده اند. یکی از این اندیشمندان معاصر علامه طباطبایی است، این مقاله با برداشت از اندیشه های ایشان با روشی تحلیل محتوای فرارونده، به بیان ویژگیهای انسان فکور در مسیر سیر به سوی کمال و سعادت می پردازد. از منظر ایشان، انسان فکور انسانی است که از خرد وعقل خود درست استفاده کرده و فکر صحیح را با توجه به فطرتی که سالم است و آن را از هواهای نفسانی و رذایل دور نگه داشته، انجام میدهد. مولفه های انسان فکور عبارتند از: حیات، فطرت، ادراک و عمل. انسان فکور به معنای واقعی، انسانی مومن و حکیم است و هدف او در زندگی دنیایی اخروی رسیدن به حیاتطیبه و کمال حقیقی است. و برای مهیا شدن مقصد خود با استفاده از فطرت سالم و ادراک(علم) نافع، عمل صالح انجام میدهد. و در این مسیر از فیض الهی مدد میجوید.

Keywords:

انسان فکور , ادراک , حیات , عمل , فطرت علامه طباطبایی