تاثیر پذیری ادبیات داستانی معاصر ایران از متون کهن فارسی مطالعه موردی: شاهنامه فردوسی و رمان سنگ صبور اثر صادق چوبک

ادبیات داستانی معاصر ایران که در پی تحولات اجتماعی پس از انقلاب مشروطه شکل گرفت در شکل و ساختار متاثر از داستان نویسی غرب است. با وجود گسست ادبیات داستانی معاصر ایران از ادبیات کهن فارسی و تفاوت هایی که در شکل و ساختار با آن آثار دارد، گاه تاثیراتی هم از آن پذیرفته است. "شاهنامه" سروده حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر قرن چهارم ه.ق و از مهم ترین آثار ادبیات کلاسیک فارسی است که بافتی داستانی و روایی دارد. در این پژوهش، تاثیر این اثر ادبی کلاسیک فارسی بر رمان سنگ صبور " نوشته صادق چوبک نویسنده معاصر ایران بررسی شده است. رمان "سنگ صبور" بر اساس تک گویی های درونی شخصیتها روایت می شود. نویسنده در این اثر ۱۴۰ بیت از داستان رستم و سعد وقاص را از شاهنامه به صورت مستقیم نقل کرده است. در بررسی های صورت گرفته این نتیجه حاصل شد که بخش های نقل شده از شاهنامه در این رمان، با بافت داستانی آن پیوند محکمی برقرار نکرده است و علیرغم قوت آن داستان، به دلیل ناهمگونی با ساختار اثر، نه تنها نقشی در پیشبرد روند داستان ندارد، بلکه با لطمه زدن به ساختار اصلی داستان، آن را از یک دستی و انسجام خارج کرده و تلاش نویسنده برای انتقال مفاهیم بلند و روح ملی گرایی و وطن پرستی حاکم در شاهنامه به مخاطب معاصر موفقیت آمیز نبوده است.

Keywords:

ادبیات داستانی معاصر ایران , داستان رستم و سعد وقاص در شاهنامه , صادق چوبک , سنگ صبور