تدوین الگوی توسعه گردشگری ورزشی سبز در مقاصد گردشگری ورزشی استانگلستان

گردشگری سبز بهترین راهبرد برای توسعه ارتباط بین محیط زیست طبیعی و فعالیت های ورزشی است که متکی بهسرمایه های طبیعی و برگرفته از فرهنگ بومی و جاذبه های مقاصد گردشگری است. لذا هدف از پژوهش حاضر تدوینالگوی شاخص های توسعه گردشگری ورزشی سبز در مقاصد گردشگری طبیعی می باشد. تحقیق حاضر از نوع تحقیقاتآمیخته (کیفی-کمی) می باشد. فاز کیفی پژوهش از طریق مصابه با ۱۰ نفر از خبرگان مرتبط با زمینه پژوهش به روشدلفی تا دستیابی به اشباع نظری انجام گرفت. نمونه های آماری فاز کمی پژوهش شامل ۱۸۰ نفراز گردشگران، ساکنینمحل و صاحبان اقامتگاه های بومگردی بودند که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق شاملپرسشنامه محقق ساخته در قالب شاخص های محیط زیست، کیفیت زیست بوم، مدیریت زیست محیطی و فعالیت هایورزشی مبتنی بر طبیعت بود که پس از تحلیل عاملی اکتشافی بر مبنای چرخش واریمکس (β≤۰/۴) و حذف گویه هایدارای بار عاملی کم، پایایی درونی ابعاد پرسشنامه در یک مطالعه آزمایشی به روش آلفای کرونباخ تایید گردید. بهاستفاده گردید. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بر مبنای شاخصه ی PlS منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارسه گانه لاکر و فورنل (بار عاملی، روایی همگرا، روایی واگرا) الگوی پژوهش دارای برازش ساختاری و برازشاندازه گیری مطلوبی می باشد. همچنین دو مولفه محیط زیست و مدیریت زیست محیطی بیشترین تاثیر را بر توسعهالگوی گردشگری سبز داشتند. لذا تلاش در حفظ جاذبه های محیط زیست از طریق دفع ضایعات و پسماندهای گردشگرانو انجام اقدامات مدیریتی در خصوص پیشگیری و بازسازی آسیب های وارد شده به اکوسیستم ورزشی منطقه تاثیربسزایی در توسعه گردشگری ورزشی سبز دارد.

Keywords:

گردشگری سبز , جاذبه ھای طبیعی , گردشگر ورزشی , محیط زیست