بررسی تاثیر میزان نیتروژن و مدت زمان تداخل علف های هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت دانه ای (Zea mays L.)

چکیده به منظور بررسی تاثیر میزان نیتروژن و دوره های زمانی تداخل علف های هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت (Zea mays L.)، آزمایشی در سال ۱۳۸۳ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. فاکتور اول، میزان نیتروژن (۱۸۴ و ۳۶۸ کیلوگرم در هکتار) و فاکتور دوم دوره رقابت ذرت با علف های هرز بر مبنای مراحل رشدی ذرت بود. این دوره ها شامل سه سطح عاری از علف های هرز تا مراحل ۴، ۸ و ۱۲برگی ذرت و سه سطح آلوده به علف های هرز تا مراحل۴، ۸ و ۱۲ برگی ذرت بود. دو سطح دیگر شامل کرت های عاری از علف هرز و آلوده به علف هرز تا پایان دوره رشد ذرت نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. در این آزمایش تاثیر تداخل علف های هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت معنی دار بود و با افزایش مدت زمان تداخل علف های هرز عملکرد دانه کاهش یافت. اما افزایش میزان نیتروژن از ۱۸۴ کیلوگرم در هکتار به ۳۶۸ کیلوگرم در هکتار تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه ذرت نداشت و در مواردی (تیمارهای آلوده تا ۱۲ برگی و تداخل تمام فصل) به دلیل فشار زیاد رقابت از سوی علف های هرز، افزایش نیتروژن موجب کاهش عملکرد دانه ذرت شد. واژه های کلیدی: رقابت علف های هرز، عملکرد دانه، عناصر غذایی، کاهش عملکرد