بررسی نقاط قوت روش تزریق تنه در کنترل آفات و مصرف عناصر غذایی درختان فضای سبز شهری

با توجه به اهمیت و کاربرد کنترل آفات و روش مورد استفاده از آفتکش در حوزه نگهداری فضای سبز شهری، پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل نقاط قوت و ضعف روش های کنترل شیمیایی محلول پاشی و تزریق تنه در زیرحوزه کلان آفتکش و کود، بصورت تحلیل مطالعات مصداقی پرداخته است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش روش "توصیفی- تحلیلی" می باشد. بدین منظور سعی شد از جهت گردآوری اطلاعات از متدهای متداول مانند بررسی کتابخانهای و اسنادی، جستجوی اینترنتی و برگزاری جلسات خبرگی استفاده شود. نتایج نشان داده است مصرف آفتکش در روش تزریق تنه نسبت به محلول پاشی حداقل ۱۲ برابر کمتر است. از طرفی محلول پاشی درختان دارای محدودیت زمانی و مکانی بوده و برای موجودات غیرهدف از جمله انسان، پرندگان و حشرات مفید دارای آثار سوئی می باشد و ممکن است سبب آلودگی خاک و آب شوند، بنابراین در قسمت های مرکزی شهرها و جاهایی که خطر آلودگی ناشی از سم پاشی بالا است و یا تاج درخت نسبتا بزرگ است می توان از حشره کش به روش تزریق استفاده کرد. نتایج بررسی تحقیق حاضر نشان داد از بین آفتکش های رایج مورد استفاده در فضای سبز شهری علیه سوسک چوب خوار کارایی تزریق ایمیداکلوپراید در غلظت بالا موثر بوده است و درصد کارایی تزریق آزادیراختین کمتر و درصد خسارت در سطح برگ ها و رنگ ظاهری تاج درخت درختانی که با حشرهکش ایمیداکلوپراید تزریق انجام شده است کمترین درصد خسارت را دارند درحالیکه تزریق آزادیراختین بیشترین درصد خسارت سوسک برگخوار را دارند. از طرفی روش های متداول مصرف عناصر غذایی درختان نیز دارای محدودیتهای نظیر گیاه سوزی، پراکنده شدن محلول در هوا و همچنین عدم امکان رساندن تمام کود مصرف شده به ریشه ها و نهایتا آلودگی خاک است. در حالی که تزریق مواد غذایی روش جدیدی میباشد که درآن حجم کمتری از مواد غذایی با حداقل تلفات و خسارت های زیست محیطی صورت میگیرد بررسی مطالعات نشان داده است رساندن مواد غذایی از طریق روش تزریق تنه اثرات مثبتی در سبزینه و عملکرد درختان داشته است و می توان به عنوان روشی کارآمد برای تامین کمبود مواد غذایی درختان استفاده شود.

Keywords:

تزریق تنه , سوسک برگخوار , آفت کش , مواد غذایی