آسیب شناسی ساختار سازمانی بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران

هدف اصلی این پژوهش آسیب شناسی ساختار سازمانی بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و اهداف فرعی آن تعیین آسیب های مربوط به پیچیدگی، رسمیت و تمرکزسازمانی آن ساختار است. به‎منظورجمع‎آوری اطلاعات، پرسشنامه ای بر مبنای طیف چهار درجه‎ی لیکرت طراحی شده که وضعیت ساختار سازمانی بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران را در ابعاد سه‎گانه مدل ساختاری رابینز یعنی پیچیدگی، رسمیت و تمرکزسازمانی سنجیده است. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق نرم‎افزار SPSS، نتایج با الگوی مطلوب ساختار سازمانی بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران که برگرفته از ادبیات نظری پژوهش است تطبیق داده شده تا از این طریق آسیب های ساختارسازمانی بیمه مرکزی ایران مشخص شود. جامعه‎ی آماری این پژوهش، کلیه‎ی کارکنان بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران است که از بین آن‎ها با روش نمونه گیری تصادفی تعداد ۷۵نفر انتخاب شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد، با افزایش عدم اطمینان محیطی در آینده، ساختار مطلوب سازمان‎ها، ساختاری ارگانیک با پیچیدگی، رسمیت و تمرکزسازمانیکم است، اما ساختار سازمانی موجود بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران ساختاری مکانیک است که از پیچیدگی، رسمیت و تمرکز سازمانی بالایی برخوردار است. در پایان پژوهش با انجام آزمون T یک نمونه ای در سطح اطمینان ۹۵ درصد،۰۵/۰ sig < به‎دست آمد، بنابراینفرضیه اصلی پژوهشتایید شده است؛ یعنی بین ساختار موجود و مطلوب بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران تفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

آسیب شناسی , بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران , ساختار ارگانیک , ساختار سازمانی , ساختار مکانیک , عدم اطمینان محیطی