جایگاه کشاورزی در تمدن اسلامی با تکیه بر ایات قرآن

جامعه انسانی بر اساس مشیت الهی بسوی ظهور در پیش است. هرچه به عصر ظهور نزدیک تر می شویم تقابل فرهنگ ها بیشتر شده و دامنه ی اخلافات نیز رو به فزونی خواهد بود. هریک ازادیان، مکاتب، نحله ها و حتی جریان های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تلاش دارند تا جهان بینی خویش را بر جهان بینی های دیگر غالب نمایند. کشاورزی نیز در این سالیان متمادی بی بهره از همین کشمکش های مبتنی بر جهان بینی مختلف نبوده است. آنچه امروزه شاهد آن هستیم، غلبه ی اندیشه ی سکولار در کشاورزی و حاکمیت جهان بینی لیبرالی و اصالت سود در کشاورزی است. دین مبین اسلام از رکن مهم جامعه یعنی کشاورزی غافل نبوده و همواره آن را بر مبنای جهان بینی اسلامی مطرح کرده است. قرآن کریم و سیره ی گفتاری وعملی ائمه ی طاهرین (علیهم السلام) بر این نوع نگرش تاکید دارند. این دو منبع عظیم، هم بر کشاورزی در اسلام و هم بر کشاورزی اسلامی توجه ویژه نموده اند. کتاب آسمانی قرآن کریم مملو از آیاتی است که کشاورزی اسلامی را تبیین نموده است. اینکتاب الهی هم بر اهداف متعالی کشاورزی که توحید محوری است تاکید نموده وهم به باورمندی نسبت به قیامت به درستی اشاره دارد. آنچه که مهم است این است که قرآن کریم تنها به توصیف کشاورزی و دو هدف گفته شده ی آن اکتفا ننموده است، بلکه سازوکار اجرایی آن را هم بیان نموده و در واقع کشورزی سالم و مبتنی بر جهان بینی اسلامی را بصورت عملیاتی بیان نموده است.

Keywords:

تمدن نوین , تمدن اسلامی , کشاورزی اسلامی , کشاورزی قرآنی , زمین طیب , غذای طیب , آب باران