اثر بخشی آموزش راهبردهای خود تنظیمی رفتارهای مقابله ای و آموزش خود تعلیمی کلامی در کاهش استرس و افزایش باورهای خود کارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه

هدف پژوهش حاضر اثر بخشی آموزش راهبردهای خود تنظیمی رفتارهای مقابله ای و آموزش خود تعلیمیکلامی در کاهش استرس و افزایش باورهای خود کارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه بود. طرح پژوهش، طرحآزمایشی بین گروهی پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه آماری دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان تبریز که در سال تحصیلی ۹۳-۹۲ در یکی از مدارس دولتی ثبت نام نموده اند، بودند. از این جامعه مورد مطالعه تعداد ۶۰ دانشآموز انتخاب شد و در دو گروه ۳۰ نفری جایگزین شد. برای انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده خواهد شد. برای گروه اول آموزش خود تنظیمی رفتار مقابله ای و برای گروه دوم آموزش خود تعلیمیکلامی اعمال شد. جمع آوری داده ها با کمک پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی هودسن و مقیاس استرس تحصیلیموریس انجام شد. برای تجزیه تحلیل داده ها از آزمون t همبسته و تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد کهآموزش خود تنظیمی و خود تعلیمی کلامی باعث کاهش استرس تحصیلی و افزایش خودکارآمدی در دانش آموزان می-شود. یافته های پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش های خود تنظیمی و خود تعلیمی کلامی بر بهبود استرس وخودکارآمدی دانش آموزان است؛ بنابراین توجه به اثربخشی خود تنظیمی و خود تعلیمی بر استرس و خودکارآمدیتحصیلی دانش آموزان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

Keywords:

خود تنظیمی رفتار مقابله ای , خود تعلیمی کلامی , استرس تحصیلی , خودکارآمدی , دانش آموزان