ارزیابی روابط عملکرد دانه، اجزای عملکرد و سایر خصوصیات مرتبط با عملکرد دانه در گندم رقم مهرگان در منطقه جنوب کرمان

با وجود اتفاق نظر در توسعه ارقام با عملکرد داه بالا به عنوان هدف اساسی در اصلاح گندم نان، بهره مندی هر برنامه اصلاحی درکیفیت مسیر و میزان ارتباط بی عملکرد دانه با سایر عوامل موثر بر آن و اهمیت نسبی هریک از آنها است. به منظور بررسی این ۱۲ صفت روی گندم رقم مهرگان در منطقه جنوب کرمان مورد بررسی قرار گرفت. ضرایب همبستگی ساده صفات، ارتباط مثبت و معنی دار عملکرد دانه با شاخص برداشت، ارتفاع بوته و وزن هزار دانه نشان داد و همچنین وزن سنبله در بوته عامل معنی داری در افزایش عملکرد دانه معرفی شد. بالاترین ضریب همبستگی مثبت مربوط به صفت وزن هزار دانه ۰.۹۶ بود. در رگرسیون گام به گام، صفت تعداد سنبله درمترمربع اولین متغییری بود که وارد مدل گردید و وبه همراه صفات وزن سنبله، طول سنبله، وزن ساقه اصلی، ارتفاع بوته و تعداد دانه در سنبله ۹۹ %درصد بیشتری از تغییرات عملکرد دانه را توجیه نمود. تجزیه علیت صفات نشان داد که بیشترین اثر مستقیم بر عملکرد دانه متعلق به وزن سنبله و سپس تعداد سنبله بود که با نتایج تجزیه رگرسیون منطبق بود. نتایج این تحقیق در مجموع حاکی از آن است که خصوصیاتی مانندشاخص برداشت، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و ارتفاع بوته که علاوه برتعداد سنبله بیشتر و وزن بیشتر سنبله در افزایش عملکرد از اهمیت ویژه ای برخوردار است که در بهبود عملکرد دانه این رقم گندم کاربرد مطلوبی خواهد داشت.

Keywords:

مهرگان , گندم نان , همبستگی صفات , رگرسیون گام به گام