پایش تغییرات کاربری اراضی در طی دوره آماری ۱۳ ساله از طریق سنجش از دور (مطالعه موردی: استان گیلان با رویکرد تالاب انزلی)

بررسی تغییرات کاربری اراضی نیازمند استفاده از روشهای سریع و فنون نوین میباشد. استفاده از سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی و تلفیق آنها با داده های زمینی، اطلاعات دقیق و بهتری را در خصوص تصمیم گیری های چند جانبه ارائه مینمایند. در این پژوهش به منظور بررسی روند تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویر مربوط به ماهواره لندست ۷ سنجنده ETM+ مربوط به اگوست ۲۰۰۱ و ماهواره لندست ۸ سنجنده OLI مربوط به اگوست ۲۰۱۴ نسبت به تهیه نقشه های کاربری اراضی و بررسی تغییرات کاربری در طی دوره ۱۳ ساله در محیط نرم افزار ENVI اقدام گردید. سپس تصاویر با روش طبقه بندی نظارت شده حداکثر احتمال۱ ترسیم و با بهره گیری از نمونه های تعلیمی، صحت نقشه استخراجی با ماتریس خطا بررسی شد. سپس با ماتریس انطباق تصاویر، میزان تغییرات سالهای ارزیابی شده مشخص گردید. ضریب کاپا برای سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۱۴ به ترتیب ۰/۷۸ و ۰/۸۹ بدست آمد. نتایج تغییرات کاربری اراضی حاکی از آن است که در طی دوره آماری ۱۳ ساله، کاربری تالاب تقریبا با میزان ۵۰/۷ درصد، بیشترین میزان تغییر را داشته است که از این بین ۴۸/۶ درصد آن تبدیل به زمین های بایر شده است. نتایج پایش تغییرات نشان میدهد که در طول دوره مطالعه به وسعت کاربریهای مسکونی و کشاورزی اضافه شده و از سطح تالاب و اراضی جنگلی کاسته شده است. در نتیجه داده های سنجش از دور، به دلیل قابل تکرار بودن و دید وسیع و یکپارچه، میتواند نقش اساسی در بررسی تغییرات و مدیریت تطبیقی تالابها از جمله تالاب انزلی داشته باشد.

Keywords:

تغییرات کاربری اراضی , سنجش از دور , طبقه بندی حداکثر احتمال , حفاظت محیط زیست , تالاب انزلی