به منظور تعیین مقادیر مختلف کودهای
سیلیس و
کلرور پتاسیم و تأثیر آن بر عملکرد و اجزای عملکرد در ارقام
برنج هاشمی و علی کاظمی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 89 در مزرعه ای واقع در شهرستان آستانه اشرفیه انجام شد. این طرح شامل سه عامل
سیلیس و
کلرور پتاسیم و رقم که به ترتیب عامل اول 175 و 350 کیلوگرم در هکتار و عامل سوم در دو سطح رقم ، در دو سطح 0 و 375 کیلوگرم در هکتار، عامل دوم در سه سطح 0 هاشمی و رقم علی کاظمی انجام گرفت. نتایج نشان داد که مصرف کود سیلیسی تعداد پنجه ی بارور را در هر دو رقم کاهش داد و تعداد پنجه نابارور را افزایش داد. افزایش تعداد پنجه نابارور باعث افزایش عملکرد کاه و کلش می شود. با مصرف کود سیلیسی و کود
کلرور پتاسیم تعداد دانه در پانیکول اصلی و فرعی افزایش یافت مصرف کودهای
سیلیس و
کلرور پتاسیم عملکرد دانه و عملکرد کاه و کلش را افزایش دادند و در سطوح مقادیر مختلف
سیلیس و
کلرور پتاسیم تفاوت بسیار معنی داری در هر دو رقم وجود داشت. مصرف و عدم مصرف کودهای
سیلیس و
کلرور پتاسیم در رقم هاشمی به ترتیب حداکثر و حداقل
عملکرد دانه را با 4647 و 3341 کیلوگرم در هکتار، و در رقم علی کاظمی به ترتیب حداکثر و حداقل
عملکرد دانه را با 4050 و 3110 کیلوگرم در هکتار داشتند. ارقام مورد بررسی در کلیه صفات اختلاف معنی داری با یکدیگر داشتند. با استفاده از کودهای سیلیسی و
کلرور پتاسیم خوابیدگی بوته ها کمتر و یکنواختی بیشتری در هنگام رسیدن حاصل می شود و علاوه بر صرفه جویی در هزینه تولید و داشت محصول، خطر ابتلا به بیماری قارچی شایع و حمله آفت کرم ساقه خوار
برنج نیز کاهش می یابد.