ارزیابی نشانگر های ریزماهواره مرتبط با محتوای آهن دانه و برخی صفات زراعی در ژنوتیپ های گندم دوروم (Triticum turgidum ssp. Durum)

کمبود آهن از شایع ترین اختلات غذایی محسوب می شود. بررسی ارقام گندم از نظر ارتباط نشانگرهای مربوط به آهن و یاصفات زراعی موثر بر عملکرد در پیش برد برنامه های اصلاحی مفید است. در این پژوهش ۴۵ رقم گندم دوروم با استفاده از ۸ نشانگر ریزماهواره مطالعه شدند. میانگین میزان غلظت آهن در ارقام گندم ۴۰/۴ میلیگرم در کیلوگرم (mg/kg) بود. رقم ۳۳ بالاترین غلظت آهن (۱۱۲/۳ میلیگرم در کیلوگرم) و رقم ۱۶ کم ترین غلظت آهن (۲۴/۶ میلی گرم در کیلوگرم) را دارا بودند. نتایج به دست آمده نشان داد تعداد آلل های نشانگرهای ریزماهواره با میانگین ۵/۶۳ آلل، بین ۳ تا ۹ آلل متغیر بود. نشانگر Xwmc۴۰۷ با تعداد ۹ آلل در بین سایر نشانگرها دارای بیشترین تعداد آلل بر روی ژنوم بود، در حالی که نشانگر Xgwm۴۹۷ کم ترین تعداد آلل را داشت. با توجه به بالا بودن تعداد آلل ها در نشانگر Xbarc۱۲۴ و وجود پیوستگی معنی دار برای این نشانگر با صفت غلظت آهن در دانه میتوان این نشانگر را به عنوان یکی از نشانگرهای مناسب جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی درمیزان آهن دانه معرفی نمود.

Keywords:

گندم دوروم , محتوای آهن دانه , نشانگر ریزماهواره