تاثیر عصاره جلبک الوا بر شاخص های جوانه زنی گیاه چای ترش (.Hibiscus sabdariffa L) تحت تنش شوری

شوری به عنوان یک تنش غیر زیستی، یک عامل اصلی محدود کننده تولیدات گیاهان دارویی در نواحی خشک و نیمه خشکبه شمار می آید. جوانهزنی یکی از مهمترین مراحل رشدی گیاه است که تحت تاثیر تنش های متفاوت قرار می گیرد. بنابراین،رشد مطلوب گیاهانی که در نواحی خشک و نیمه خشک تحت تاثیر تنش شوری قرار می گیرند به جوانه زنی و استقرارمطلوب گیاهچه در شرایط نا مساعد محیطی وابسته می باشد. پیش تیمار بذرها از جمله روش هایی است که قبل از اینکه بذردر محیط رشدی قرار گیرد از لحاظ بیوشیمیایی و فیزیولوژی آماده جوانه زنی می شود. Hibiscus sabdariffa L یک گیاهدارویی مهم متعلق به خانواده Malvaceae می باشد. تکثیر Hibiscus sabdariffa از طریق بذر می باشد که گاهی به دلیل عواملمختلف بازدارنده جوانه زنی تا حدی تکثیر و جوانه زنی آن سخت است. عصاره جلبک دریایی حاوی ترکیبات متفاوتی از قبیلعناصر غذایی ماکرو و میکرو و تنظیم کننده های رشد می باشد. تحقیق حاضر جهت ارزیابی اثر پیش تیمار غلظت های متفاوتعصاره جلبک دریایی بر شاخص های جوانه زنی و صفات گیاهچه ای در سطوح مختلف تنش شوری انجام شد. آزمایشفاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (بدون پیش تیمار بذر)،هیدروپرایم و پرایمینگ با غلظت های ۱۰، ۳۰، ۵۰ و ۷۰ عصاره جلبک الوا در بذرهای گیاه چای ترش در سطوح صفر (شاهد)، ۵۰ و ۱۰۰ میلی مولار شوری بودند. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که اختلاف معنی داری بین پیش تیمارهای متفاوتبذرها بر شاخص های جوانه زنی، صفات طول ریشه و وزن خشک ریشه وجود داشت، همچنین بین سطوح مختلف شوری ازلحاظ شاخص های جوانه زنی، صفات طول ساقه، وزن خشک ریشه و وزن تر ساقه اختلاف معنی داری مشاهده شد. نتایجمقایسات میانگین نشان داد که بیشترین میزان شاخص های جوانه زنی، صفات طول ریشه و وزن خشک ریشه در هیدروپرایمبذرها مشاهده گردید. بین هیدروپرایم بذرها و پیش تیمار با غلظت های کم عصاره جلبک اختلاف معنی داری وجود نداشت،اما کاهش طول ریشه و وزن خشک ریشه در غلظت های بالای عصاره جلبکی مشاهده شد.

Keywords:

پرایمینگ , جلبک سبز , ای ترش , گیاه دارویی , NaCl