ارزیابی هیبریدهای جدید مونوژرم چغندرقند در شرایط تنش خشکی

با توجه به گسترش تنش خشکی در ایران، لازم است هیبریدهای جدید چغندرقند در شرایط تنش خشکی مورد مقایسه قرارگیرد. برای این منظور آزمایشی به صورت کرت خرد شده نواری در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در کرجطی دو سال اجرا شد. کرت اصلی آبیاری تیپ شامل، آبیاری نرمال و تنش به ترتیب با ۱۰۰ و ۵۰ درصد نیاز آبی و کرتفرعی شامل ۲۵ ژنوتیپ چغندرقند بود. نتایج تجزیه مرکب نشان داد اثر سال، تیمار خشکی، و ژنوتیپ بر اکثر صفات درسطح یک درصد معنی دار بود. در بررسی اثر متقابل نیز مشخص شد ژنوتیپ های ۸ و ۱۰ به ترتیب با تولید ۶۸ و ۶۷ تنعملکرد ریشه در شرایط تنش خشکی بعد از رقم پایا با شاهدهای شکوفا، آرتا و پالما در گروه مشترک قرار گرفتند. همچنیندر شرایط تنش خشکی ژنوتیپ ۶ با تولید ۱۰ تن در هکتار قند ناخالص مشابه رقم پایا و در گروه مشابه با ارقام شکوفا، آرتاماندارین و پالما قرار گرفت. واز نظر عملکرد قند خالص با تولید ۸ تن در هکتار بهتر از ارقام پایا و IR۷ و مشابه ارقامماندارین و پالما بود.

Keywords:

آبیاری تیپ , خشکی , ژنوتیپ , عملکرد شکر