بررسی پاسخ فیزیولوژیک و عملکرد دانه و روغن کاملینا (Camelina sativa L. Crantz) به کاربرد سولفات آمونیوم و سولفات پتاسیم تحت تنش خشکی انتهای فصل

به‎منظور بررسی تاثیر کودهای سولفات آمونیوم و سولفات پتاسیم بر صفات فیزیولوژیک و عملکرد دانه و روغن کاملینا  تحت شرایط قطع آبیاری در مراحل پایانی دوره رشد، آزمایشی دو ساله (۱۳۹۸-۱۳۹۶) به صورت کرت خرد شده-فاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در کرج انجام شد. رژیم‎های آبیاری (آبیاری کامل و قطع آبیاری از مراحل گلدهی و خورجین‎دهی) در کرت‎های اصلی و ترکیب کودهای سولفات آمونیوم (صفر، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ کیلوگرم در هکتار) و سولفات پتاسیم (صفر، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ کیلوگرم در هکتار) در کرت‎های فرعی قرار گرفتند. محتوای نسبی آب برگ، دمای کنوپی، مقاومت روزنه‎ای، پرولین، کربوهیدرات، کلروفیل و عملکرد دانه و روغن تحت تاثیر برهمکنش آبیاری × سولفات آمونیوم × سولفات پتاسیم قرار گرفتند. عملکرد دانه و روغن کاملینا در تیمار آبیاری کامل، ۲۴۷۰ و ۸۳۳ کیلوگرم در هکتار، در قطع آبیاری از مرحله گلدهی ۶۱۳ و ۱۱۸ کیلوگرم در هکتار و در قطع آبیاری از مرحله خورجین‎دهی ۱۳۲۰ و ۴۰۷ کیلوگرم در هکتار بود. کاربرد سولفات آمونیوم و سولفات پتاسیم باعث افزایش عملکرد دانه و روغن کاملینا در تمام تیمارهای آبیاری شد. بیشترین عملکرد دانه و روغن در تیمار کودی ۷۵ کیلوگرم در هکتار سولفات آمونیوم + ۷۵ کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم با میانگین‎های ۱۹۵۰ و ۶۴۳ کیلوگرم در هکتار به دست آمد. نتایج این تحقیق پیشنهاد می‎کند که با کاربرد ۷۵ کیلوگرم در هکتار سولفات آمونیوم + ۷۵ کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم در شرایط آبیاری کامل و تنش خشکی انتهای فصل، می‎توان عملکرد دانه و روغن کاملینا را بهبود بخشید.

Keywords:

دمای کنوپی , فتوسنتز , قطع آبیاری , کوددهی , محتوای نسبی آب برگ