بررسی اثر تمرینات انفرادی و مشارکتی اسپارک بر عملکرد حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم (نمونه موردی شهرستان زاهدان)

تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات اسپارک بر عملکرد حرکتی در کودکان با اختلال اوتیسم و مبتلا به سندرم داونبود. در این مطالعه نیمه تجربی، (۲۰ کودک با اختلال اوتیسم (نفر کنترل، ۱۰ نفر تجربی) که به صورت نمونه گیری دردسترس و هدفمند انتخابشده بودند، به مدت ۲۴ جلسه تمرینی در تمرینات اسپارک شرکت کردند. همگی آزمودنی ها، قبل وبعد از تمرینات، در آزمون سنجش مهارت های حرکتی برونینکس- ازرتسکی شرکت کردند. تحلیل های آماری به وسیله نرم افزارSPSS نسخه ۱۹ انجام شد نتایج نشان داد که هر دو گروه در مهارت های حرکتی (به جز سرعت دویدن و چابکی، سرعت واکنشو سرعت و دقت اندام فوقانی) در مهارت های حرکتی کودکان با اختلال اوتیسم پیشرفت معنی داری داشتند (P<۰.۰۵). همچنینمقایسه علیرغم محدودیت های فراوان ژنتیکی اثرگذار بر کودکان مبتلا به اوتیسم، تمرینات اسپارک مبتنی بر بازی و تفریحمی تواند مشکلات حرکتی آنان را تا حد زیادی بهبود بخشد.

Keywords:

اوتیسم , تمرینات اسپارک , عملکرد حرکتی