بررسی اثر بخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت بر پرخاشگری کودکان پیش دبستانی مبتلا به اختلال نارسائی توجه /بیش فعالی

بیش فعالی به همراه نقص در توجه یکی از اختلال هایی است که امروزه شیوع بالایی در کودکان دارد و مشکلات مختلفی برای کودکان، خانواده و نظام آموزشی ایجاد کرده است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت بر پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه /بیش فعالی انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی (تجربی) بود. جامعه ی آماری پژوهش کلیه ی کودکان مبتلا به اختلال نارسائی توجه /بیش فعالی مراکز پیش دبستانی شهرستان نجف آباد در سال تحصیلی۹۸-۹۹ بودند. از این جامعه با روش نمونه گیری در دسترس۳۰نفر با توجه به ملاک های ورود انتخاب شدند ؛و بصورت تصادفی در دو گروه کنترل(۱۵ نفر) و آزمایشی ۱۵) نفر)قرار گرفتند. ابزار پژوهش ، پرسشنامه کانرز والدین، و پرسشنامه خشم کودکان بود. همچنین گروه آزمایش طی هشت جلسه ۴۵ دقیقه ای با استفاده از پکیج بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت مورد درمان قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بعد از استفاده از مداخله درمانی سطح پرخاشگری گروه آزمایش ، از ۹۹/۸۷به ۹۰/۳۱ تغییر پیدا کرد و تفاوت دو گروه معنادار بود. بنابراین بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت باعث کاهش معنی دار پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلال نارسائی توجه / بیش فعالی میشود. مبتنی بر یافته ها می توان بیان داشت که بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت به عنوان یک روش موثر برای کاهش پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلال نارسائی توجه / بیش فعالی می تواند مفید واقع شود.

Keywords:

بازی درمانی , گشتالت , پرخاشگری , اختلال نارسایی توجه /بیش فعالی