اولویت بندی و تعیین مکان احداث مراکز امداد و نجات بحران به روش تحلیل سلسله مراتبی (مطالعه موردی: شرق شهر تهران)

کشور ایران و بخصوص شهر تهران همواره در خطر وقوع بلایای طبیعی و غیرطبیعی بوده است. انتخاب یک مکان مناسب برای اسکان موقت آسیب دیدگان از حوادث احتمالی و همچنین ایجاد مکانی برای مرکز مدیریت بحران برای تجمع نیروها و امکانات از موضوعات ضروری در علم مدیریت شهری میباشد. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی به اولویت بندی مکانهای مشخص شده برای پشتیبانی مدیریت بحران در شرق تهران پرداخته شده است. ابتدا با مطالعه پژوهشهای پیشین ۳۸ معیار در سه حوزه ی ایمنی، سازگاری و کارایی استخراج شد و ۱۶ معیار منتخب را به وسیله پرسشنامه در اختیار متخصصان قرار گرفت و در نهایت به ۷ معیار: دوری از خطوط نفت و گاز، دوری از خطوط برق فشار قوی، نزدیکی به مراکز درمانی، نزدیکی به مراکز آتشنشانی، فضای سبز و باز، تراکم جمعیت و دسترسی به راه های ارتباطی، رسیدیم. با وارد کردن اطلاعات پرسشنامه ها به نرم افزار Expert-Choice وزن شاخصها، وزن هرکدام از گزینه ها نسبت به هریک از شاخصها و اولویت بندی گزینه ها نسبت به تمام شاخصها به دست آمد. پارک افرا دارای بیشترین وزن از نظر تمام شاخص ها میباشد سپس پارک فدائیان اسلام و پارک توسکا و در نهایت پارک سرخه حصار که ترتیب اولویتهای مارا نشان میدهد. در نهایت با استفاده از نمودارهای تحلیل حساسیت به بررسی اولویت بندی گزینه ها بعد از تغییراتی در وزن شاخصها، پرداخته شده است.

Keywords:

فرآیند تحلیل سلسله مراتبی , Expert-Choice , مدیریت بحران , مکانیابی