بررسی رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و مولفه های آن بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان قیر و کارزین

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و مولفه های آن بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان قیر و کارزین می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه ۲۴۵۲ نفر از دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان قیر و کارزین می باشد در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده برای تعیین نمونه مورد نظر استفاده گردید که با استفاده از جدول مورگان ۳۳۲ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیده است. ابزار پژوهش در این تحقیق شامل پرسشنامه استاندارد راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و در گروت ۱۹۹۰ و پرسشنامه استاندارد عملکردتحصیلی فام و تیلور ۲۰۰۰ می باشد. روایی پرسشنامه ها بر مبنای دیدگاه خبرگان و پایایی آن نیز بر اساس آزمون آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت و بترتیب ۰.۸۰۴ و ۰.۹۰۱ مورد ارزیابی و محاسبه گردید که بیانگر پایایی مطلوب پرسشنامه تحقیق می باشد. در این پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه جهت تحلیل فرضیات پژوهش استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد بین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و مولفه های آن بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان قیر و کارزین رابطه مثبت و معناداری دارد

Keywords:

یادگیری خودتنظیمی , راهبردهای شناختی , باورهای انگیزشی , عملکرد تحصیلی