اثربخشی طرحواره درمانی بر اضطراب اجتماعی و بدریخت انگاری بدنی در دختران نوجوان مبتلا به چاقی

هدف پژوهش حاضر اثربخشی طرحواره درمانی بر اضطراب اجتماعی و بدریخت انگاری بدنی در دختران نوجوان مبتلا به چاقی بود. این پژوهش در زمره تحقیقات نیمه تجربی و با رویکرد پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه آماری پژوهش حاضر را ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر نوجوان مبتلا به چاقی در شهرستان رشت بودند که در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم بندی شدند. روش نمونه گیری در این پژوهش تصادفی در دسترس بوده است. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های اضطراب اجتماعی لیبوویتزا LSAS- SR و مقیاس اصلاح شده ی وسواس فکری عملی برای بدریخت انگاریبدن YBOCS - BDD استفاده شد و پروتکل طرحواره درمانی یانگ در ۱۲ جلسه بر روی گروه آزمایش پیاده سازی گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ۶۲PSSS و آزمون تحلیل کوواریانس صورت پذیرفت. یافته های حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که طرحواره درمانی بر اضطراب اجتماعی و بدریخت انگاری بدنی دختران نوجوان آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که طرحواره درمانی بر اضطراب اجتماعی و بدریخت انگاری بدنی دختران نوجوان مبتلا به چاقی تاثیر دارد ۰۱ / ۰ > p، نتایج حاکی از آن بود که طرحواره درمانی موجب کاهش اضطراب اجتماعی و بدریختی انگاری بدنی در دختران نوجوان مبتلا به چاقی شده است.

Keywords:

طرحواره درمانی , اضطراب اجتماعی , بدریخت انگاری بدنی , چاقی