ارزیابی فاکتورهای بیوشیمیایی درنمونه داربست های سلول زدایی شده پوست موش صحرایی

اهداف: پیشرفت های اخیر در زمینه پزشکی ترمیم و مهندسی بافت، منجر به توسعه داربست های سلو ل زدایی شده جهت تهیه بستری طبیعی و فاقد سمیت برای کشت سلول و در نتیجه، ترمیم بافت ها و اندام های آسیب دیده شده است. هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی کارآیی روش شوک اسموتیک در سلول زدایی پوست موش صحرایی و حفظ ساختار ماتریکس خارج سلولی ECM،از طریق مقایسه مقدار فاکتورهای بیوشیمیایی حاضر در ماتریکس نمونه های داربست و کنترل، شامل گلیکوزآمینوگلیکان GAG و پروتئین تام، جهت استفاده در مهندسی بافت پوست است. مواد و روش ها: ابتدا نمونه های پوست موش صحرایی، با استفاده از روش شوک اسمزی، سلول زدایی شدند. جهت سنجش فاکتورهای بیوشیمیایی در نمونه داربست و کنترل، از کیت های اندازه گیری GAG و اندازه گیری پروتئین به روش BCA کیازیست استفاده شد. در نهایت، مقدار GAG و پروتئین تام نمونه های داربست و کنترل، با استفاده از منحنی های بدست آمده حاصل از اندازه گیری جذب نوری فاکتورهای بیوشیمیایی مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: مقایسه مقدار GAG و پروتئین تام نمونه های داربست و کنترل پوست موش، نشان دهنده عدم تغییر قابل توجه مقدار فاکتورهای شیمیایی و حفظ ECM سلول زدایی شده بود. نتیجه گیری: مشاهده حفظ شدگی ECM سلول زدایی شده پوست موش،از طریق ارزیابی فاکتورهای بیوشیمیایی، حاکی از آن است که پوست موش سلول زدایی شده، از طریق شوک اسموتیک دارای قابلیت کاربرد به عنوان داربست، در مهندسی بافت برای ترمیم زخم های پوستی می باشد.

Keywords:

داربست سلول زدایی شده , گلیکوزآمینو گلیکان , پروتئین تام , ماتریسک خارج سلولی