اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر استرس و افسردگی پس از سانحه در میان بیماران کوید-۱۹

زمینه: در پایان سال ۲۰۱۹، جهان با پدیده ای مواجه شد که همه انسانها را به ترس و اضطراب شدیدی فرو برد. نوع جدیدی ازکرونا ویروس شروع به انتشار در میان مردم سراسر جهان کرد، و این آغاز یکی از بزرگترین پاندمی ها و مشکلات آن در جهان بود.هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان هیجان محور (EFT) بر کاهش استرس و افسردگی پس از سانحه در میان بیماران کوید-۱۹ انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان انگلیسی زبان دانشگاه فردوسی مشهد تشکیل دادند که از بیماری کوید- ۱۹ بهبود یافته بودند. در مجموع سه دانشجو (با میانگین سنی ۲۲ ± ۲ سال) از میان کسانی که از کوید-۱۹ بهبود یافته بودند به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند. روش: در این مطالعه از طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان، استفاده شد. پروتکل EFT در سه مرحله خط پایه، مداخلهای ده جلسه ای ۹۰) دقیقهای) و جلسات پیگیری اجرا شد. سپس آزمودنیها به پرسشنامه استرس پس از سانحه (PCL) و پرسشنامه افسردگی بک (BDI) پاسخ دادند.نتایج: دادهها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا (RCI) و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین بهبود متغیر استرس پس از سانحه برای سه بیمار در مرحله پس از درمان و پیگیری به ترتیب % ۴۲,۳۹ و % ۴۱,۵۴ بود. علاوه بر این، برای متغیر افسردگی این مقدار بعد از درمان و پیگیری ۶۰,۷۸ و ۶۰,۲۲ درصد بود.نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه، درمان متمرکز بر هیجان بر استرس پس از سانحه و افسردگی در دانشجویان مبتلا به کوویدون ۱۹ موثر بود. بنابراین توصیه میشود که از این درمان برای کاهش استرس و افسردگی پس از سانحه در بیماران مبتلا به کوید- ۱۹ استفاده شود.

Keywords:

کوید-۱۹ , افسردگی , درمان متمرکز بر هیجان , استرس پس از سانحه , طراحی تک آزمودنی