بررسی رابطه بین تیپ های شبانه روزی و سندرم پاهای بیقرار

زمینه و اهداف: سندرم پاهای بی قرار((RLS یک اختلال حسی حرکتی است که معمولا بوسیله احساس ناراحتی در پاها توصیف می شود و منجر به تمایل برای حرکت میشود. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین تیپهای شبانه روزی (تیپ صبحی، تیپ میانی و تیپ عصری) و سندرم پاهای بی قرار انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای بوده و جامعه آماری شامل تمام دانشجویان دانشگاه ارومیه بودند که ۴۰۰ دانشجو در رشته های مختلف تحصیلی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های تیپهای شبانه روزی هورن-آستبرگ و پرسشنامه سندرم پاهای بیقرار استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس تک متغیره((ANOVA تحلیل گردید. نتایج: تحلیل داده ها نشان داد که بین تیپهای شبانهروزی در سندرم پاهای بیقرار تفاوت معناداری وجود دارد. به طوری که افراد تیپ عصری درمقایسه با افراد تیپ صبحی و میانی، سطوح بالایی از سندرم پاهای بیقرار را گزارش کردند. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که برخی از صفات زیستی شخصیتی مانند تیپهای شبانه روزی ممکن است با سندرم پاهای بیقرار رابطه داشته باشند.

Keywords:

RLS , تیپهای شبانه روزی , سندرم پاهای بیقرار