بحران فرسایش آبکندی در شهر ستان لامرد (مطالعه موردی دشت لامرد)

فرسایش آبی یکی از فرآیند های کلیدى در بوم ساز ه های خشک و نیمه خشک ایران است. با افزایش فعالیتهای عمرانی و تخریب منابع طبیعی فرسایش خاکی ناشی از تمرکز رواناب های سطحی در حال افزایش است. این تحقیقدر مناطق دارای فرسایش آبکندی) 5 کیلو متری شمال روستای دهشیخ( صورت گرفته است. دشت لامرد دارای 3184 کیلو متر مربع در محدوده چین / بیشترین فرسایش آبی در استان فارس می باشد. دشت لامرد با مساحت 5خوردگیهای ملایم زاگرس به صورت ناودیس بین دو رشته ارتفاعات شمالی و جنوبی واقع گردیده است. بر اثر فرسایش شدید تشکیلات شمالی و جنوبی رسوبات حاصله اغلب شامل تشکیلات تبخیری گروه فارس است بروز سیلاب هایمخرب وفرسایش شدید خاک از نوع سطحی ، شیاری وخندقی، بنیان اقتصادی شهرستان لامرد را مورد تهدید جدیقرار داده است. این تهدید از اوایل دهه 06 شکل حادی بخود گرفته و تنها در نتیجه جاری شدن سیل در دو ماه دی و بهمن 3133 ، بالغ بر 336 میلیارد ریال به مناطق مسکونی، تاسیسات و ابنیه فنی ، مزارع ، دامپروری و کشاورزیمنطقه خسارت وارد گردیده است امروزه گسترش سریع آبکندها تهدید جدی برای آب نماها ، پلها ، راه های ارتباطی ، دکلهای خطوط انتقال نیرو ، روستاها و مناطق مسکونی است. علت اصلی این خسارات ، سیل است که در نتیجهتخریب منابع طبیعی و افزایش فعالیتهای عمرانی و توسعه شهری در چند دهه گذشته بطور چشمگیری افزایش یافته است. مطالعات انجام شده نشان میدهد که تا اوایل دهه 56 ، فرکانس سیل شش ساله بوده در حالیکه پس ازآن 2ساله و پس از دهه 06 یکساله شده است. یعنی کوچکترین باران می تواند سیل براه اندازد که خسارت آن بستگی به پهنه سیلاب دارد.

Keywords:

مدیریت بحران , سیلاب , دشت لامرد , گالی 1 , سیستم اطلاعات جغرافیایی) GIS ( , سنجش از دور RS)