اثربخشی آموزش معنا درمانی (به شیوه گروهی) بر میزان تحمل ناکامی و تاب آوری و کنترل هیجانات در معتادان در حال ترک در شهرستان سقز

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر میزان تحمل ناکامی و تاب آوری و کنترل هیجانات در معتادان در حال ترک کمپ در شهرستان سقز انجام شده است. طرح این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل برابراست. جامعه پژوهشی این تحقیق را کلیه افراد تحت درمان با متادون در کمپ شهرستان سقز در سال ۱۳۹۵ تشکیل میدادند. نمونه گیری به روش تصادفی (در دسترس) انجام گرفت . حجم نمونه ۳۰ نفر بود ۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل. داده ها با استفاده از سه پرسشنامه تاب-آوری کانر-دیویدسون (۲۰۰۳)، پرسشنامه کنترل هیجانی :(ECQ)راجر و نشوور (۱۹۸۷) و ج) پرسشنامه تحمل ناکامی، جمع آوری گردید. برای تجزیه وتحلیل داده های این تحقیق از نرم افزار spss استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین نمرات پسآزمون تاب آوری و تحمل ناکامی و همچنین تنظیم هیجان دو گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معنیداری وجود دارد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که معنادرمانی به شیوه گروهی میتواند به عنوان درمان موثری درافزایش تحمل ناکامی و تنظیم هیجانات به کار برده شود. همچنین این درمان در افزایش تاب آوری نیز سودمند است.

Keywords:

تاب آوری , تحمل ناکامی , تنظیم هیجان , معنادرمانی گروهی