سرمایه های روانشناختی و اجتماعی با مسئولیت پذیری دانش آموزان در دوران همه گیری کووید-:۱۹ نقش میانجی باورهای معرفت شناسی

رفتار مسئولانه از شاخصهای انسان سالم است که تقویت و رشد آن جز با شناسایی عوامل موثر بر رفتار مسئولانه امکانپذیر نخواهد بود. به همین منظور، پژوهش حاضر درصدد پاسخ به این سوال است که آیا سرمایه های روانشناختی و اجتماعی بر میزان مسئولیت پذیری و باورهای معرفت شناسی دانش آموزان تدثیر دارند یا خیر؟ پژوهش حاضر با هدف سرمایه های روانشناختی و اجتماعی با مسئولیت پذیری دانش آموزان در دوران همه گیری کووید-:۱۹ نقش میانجی باورهای معرفت شناسی انجام شد. پژوهش پیشرو با توجه به هدف از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی-همبستگی و روش تحلیل از نوع مدلیابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش، را کلیه نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ ساله شهرستان نورآباد(دلفان) در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند. نمونه پژوهش ۴۰۰ نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های خودگزارشی سرمایه های روانشناختی مک گی((۲۰۱۱، سرمایه های اجتماعی پایوا و همکاران((۲۰۱۴ و باورهای معرفت شناسی شومر (۱۹۹۰) گردآوری شد. روایی مقیاسها از تحلیل عاملی مرتبه دوم با نرم افزار AMOS و برای پایایی نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها نشان داد، سرمایه های روانشناختی و سرمایه اجتماعی تاثیر مثبت و معناداری بر باورهای معرفت شناسی و مسئولیتپذیری دانش آموزان دارد. نتایج مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که ۲۸ درصد از واریانس باورهای معرفت شناسی و ۳۴ درصد از واریانس مسئولیت پذیری توسط سرمایه روانشناختی و سرمایه اجتماعی تبیین میشود. شناخت عوامل موثر بر مسئولیت پذیری دانش آموزان امکان پیش بینی و برنامه ریزی جهت کمک به تامین بهداشت روانی آنان را فراهم میکند و میتوان با ایجاد بستر سازی مناسب در مدارس جهت افزایش نشاط کلاسی، تعهد گام برداشت.

Keywords:

سرمایه روان شناختی , سرمایه اجتماعی , باورهای معرفت شناسی , مسئولیت پذیری , دانش آموزان