اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر باورهای منفی و رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق

باورهای ناکارآمد و غیرمنطقی می توانند سبب ایجاد مشکلات احساسی و رفتاری در زوجین متقاضی طلاق و در نتیجه منجر به کاهش رضایت زناشویی گردد. در پژوهش حاضر موضوع درمان شناختی-رفتاری و اثرگذاری آن بر تفکرات غیرمنطقی و رضایت زناشویی مطرح است که می تواند در زمینه پیش گیری و مداخله به موقع جهت اصلاح رفتار زوجین متقاضی طلاق مهم باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر تاب آوری وسازگاری زناشویی در زوجین بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین متقاضی طلاق مرکز مشاوره شهر خنج بودکه تعداد ۴۰ نفر(۲۰ زن و ۲۰ مرد) ازآنها به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های تفکرات غیرمنطقی جونز و رضایت زناشویی انریچ در اختیار آنان قرار گرفت. این افراد به دو گروه آزمایش و گواه(هر گروه ۱۰ زن و ۱۰ مرد) تقسیم شدند. روش پژوهش نیمه آزمایشی بود. گروه آزمایش تحت درمان شناختی-رفتاری قرار گرفتند ولی گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. سپس پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. . برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از تحلیل کواریانس استفاده شد. تحلیل کواریانس نشان داد که درمان شناختی- بر باورهای منفی و رضایت زناشویی در زوجین متقاضی طلاق تاثیر مثبت و معناداری دارد. نتایج نشان دادند که درمان شناختی بر باورهای منفی و رضایت زناشویی زوجین اثربخش می باشد. در نتیجه استفاده از این درمان برای بهبود روابط زناشویی زوجین مفید می باشد.

Keywords:

درمان شناختی-رفتاری , باورهای منفی , رضایت زناشویی , طلاق