تجربه زیسته معلمان در آموزش مجازی

هدف پژوهش حاضر شناسایی و کشف معانی از دیدگاه معلمان بر اساس تجربه زیسته آنان از آموزش مجازی در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود. رویکرد این پژوهش تفسیری و کیفی از نوع پژوهش روایی است. جامعه پژوهش، معلمان ابتدایی شهر بابل که از طریق نمونه گیری در دسترس تعداد ۵ نفر از معلمان تا رسیدن به اشباع داده ها، از طریق مصاحبه بدون ساختارمند در پژوهش شرکت داده شدند طی سه مرحله کدگذاری بازاولیه (محوری و گزینشی) انتخابی (انجام شد. کدهای باز شامل ۶۴ مفهوم و کدهای محوری شامل شش مقوله عمده است که مشتمل بر راهکارها، مزایا، فضای مجازی، یادگیری، محدودیت، فعالیتهای آموزشی میباشد، شناسایی گردید.پس از تحلیل داده ها شش تم اصلی به همراه مضامین فرعی دریافت شدند که عبارتند از:۱. فعالیتهای آموزشی (کلیپ های آموزشی، تدریس، تکلیف، آزمون، فعالیتها)۲. محدودیت (عدم همکاری، آسیب به سطح سواد همه، مشکلات، محدودیت)۳. یادگیری (یادگیری، کاهش یادگیری)۴. فضای مجازی (فضای مشخص، فضای مجازی)۵. مزایا (دسترسی آسان به محتوای الکترونیکی، تکرار وافر محتوا برای درک بهتر، کاهش هزینه مبتنی بر آموزش، امکان ارائه دروس در محیط چندرسانه ای)۶. راهکارها (داشتن برنامه منظم و تعین حد و حدود، تولید محتوای آموزشی غنی و جذاب، تشکیل گروه های کوچک و تعامل با معلم، پرسش و پاسخ، آزمون آنلاین)

Keywords:

پارادایم تفسیری , پژوهش کیفی , پژوهش روایی , تجربه زیسته.