بررسی سبک لایه ‎ی بلاغی معانی در سروده های شفیعی کدکنی

سبک لایه ی بلاغی معانی از شاخه های مهم سبک لایه ای در دوران اخیر محسوب می شود که با تعیین میزان استفاده شاعر از صنایع وآرایه های ادبی به شناخت صوری ومحتوایی سبک شعر شاعرکمک شایانی می کند. در این پژوهش به بررسی لایه ی بلاغی سبک در آثار شعری شفیعی کدکنی پرداخته شده است. محمدرضا شفیعی کدکنی از شاعران برجسته و محققان معاصر به ویژه در عرصه بلاغت می باشد. شعرش نه تنها در قلمرو محتوا و درون مایه که به لحاظ بلاغی قابل تحسین و تامل است. بهره گیری درست و دقیق وی از انواع علوم بلاغی شامل : معانی، بیان، بدیع ونیز موسیقی کلام وی را صاحب سبک نموده است. در این نوشتار تلاش شده با کاوش و جستجوی دقیق به بررسی نکات بلاغی در اشعار وی پرداخته شود. نتایج حاصله حاکی ازآنست که سروده های شفیعی کدکنی علاوه بر این که از محتوای غنی برخوردارست در بهره مندی از علوم بلاغی سرآمد شاعران معاصر است. دربخش علم معانی شاعر برای مفاهیم مختلف و متنوع و بیان احساسات خود از انواع شاخه های این علم چون جملات انشایی وخبری، منادا، جملات اسنادی، وصل و فصل را در اشعار خود نهفته است و از این جهت شعرش را منحصر به فرد نموده است.

Keywords:

لایه ‎ی بلاغی , معانی , شفیعی کدکنی , سروده ها