اثربخشی آموزش سیستمی والدگری موثر بر رابطه ی والد کودک،خودکارآمدی والدگری مادران و عزت نفس کودکان

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش سیستمی والدگری موثر STEP بر رابطه ی والد- فرزند، خودکارآمدی والدگری مادران و عزت نفس کودکان پیش دبستانی شهر اهواز انجام شد. روش: این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه شامل ۳۰ نفر از مادران کودکان دختر ۶ ساله بودند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (۱۵=n) قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه رابطه ی والد۔ فرزند، پرسشنامه ی خودکارآمدی والدگری و پرسشنامه ی عزت نفس استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش سیستمی والدگری موثر باعث تغییر معناداری در متغیرهای رابطهی والد- فرزند، خودکارآمدی والدگری مادران و عزت نفس کودکان در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گردید. بحث: آموزش روش سیستمی والدگری موثر می تواند روش موثری برای استفاده در کار با والدین باشد.

Keywords:

رابطه والد- فرزندی , خودکارآمدی والدگری , عزت نفس , آموزش سیستمی والدگری موثر.