اخلاق حرفه ای در کارکنان بالینی دانشگاه علوم پزشکی زنجان

هدف از این مطالعه تعیین وضعیت اخلاق در کارکنان بالینی دانشگاه علوم پزشکی زنجان است. امید است با آگاهی از عملکرد این افراد در رابطه با رعایت کدهای اخلاقی به عنوان یک اصل مهم در امور بهداشتی - درمانی بتوان قدمی کوچک در برنامه ریزیهای موثرتر در این زمینه ی مهم در آینده برداشته شود.روش کار: پژوهش حاضر از نوع مقطعی بوده و جامعه آماری آن شامل کلیه کادر درمانی دانشگاه علوم پزشکی زنجان است. حجم نمونه در این مطالعه بر اساس فرمول کوکران، ۳۲۲ نفر محاسبه شد که با توجه به احتمال ریزش، این تعداد به ۴۰۰ نفر افزایش یافت که با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای در دسترس و بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شد. پس از انجام هماهنگیهای لازم با مسئولین دانشگاه و کسب مجوزهای لازم، پرسشنامه های اخلاق حرفه ای در بین کارکنان بالینی غیر هیات علمی و غیر دانشجو شامل پزشکان، پیراپزشکان، پرستاران و ماماهای شاغل در مراکز درمانی توزیع شد. پرسشنامه ها توسط ۴ پژوهشگر که با محتوای پرسشنامه ها آشنایی دارند توزیع و اجرا شد.یافته ها: وضعیت اخلاق حرفه ای در کارکنان بالینی دانشگاه علوم پزشکی زنجان نمره ای بالاتر از حد متوسط و قابل قبول داشت که ۴۸/۳۹ بدست آمد و انحراف از معیار آن برابر ۵/۵۹ بود. در نمونه مورد مطالعه، جمعیت مردان اندکی بیشتر از زنان بود، به طوری که ۵۱/۵ درصد ۱۶۶) نفر) نمونه را مردان و ۱۵۶) ۴۸/۵ نفر) را زنان تشکیل میدادند. میانگین سنی نمونه مورد مطالعه ۴۴/۵۷ و انحراف استاندارد آن برابر ۱۲/۶۶ بود. با وجود اینکه میانگین نمره اخلاق حرفه ای زن ها بیشنر از مردان هست اما اختلاف معنی داری در نمرات اخلاق حرفه ای بر اساس جنسیت وجود ندارد. سابقه کار نقش مهمی در میزان پایبندی به اخلاق حرفه ای ندارد. به عبارت دیگر، تفاوت معنیداری در میانگین نمره اخلاق حرفه ای بر اساس سابقه کار وجود ندارد و همه کارکنان با هر میزان سابقه سابقه کار تقریبا به یک اندازه به موازین اخلاق حرفه ای عمل میکنند. ضریب همبستگی اسپیرمن برای ارتباط سابقه کاری با اخلاق حرفه ای برابر با -۰,۰۰۶ میباشد که بیانگر عدم وجود ارتباط معنی دار بین این دو مولفه می باشد. نتایج آزمون کروس کالوالیس نشان داد که اخلاق حرفه ای با میزان تحصیلات ارتباط معناداری ندارد.نتیجه گیری: توصیه می شود مدیران و مسئولان دانشگاه با توجه به اهمیت اخلاق حرفه ای در کارکنان بالینی، زمینه ای را فراهم گردانند تا با اجرای دوره های آموزشی میزان رعایت اصول اخلاق حرفه ای در این کارکنان افزایش یابد همچنین نتایج این مطالعه نشان میدهد که کارکنانی که مدرک کارشناسی دارند بیشترین میزان رعایت اخلاق حرفه ای را دارند و به ترتیب افراد با مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد و دکترا دارای نمرات پایینتری در این زمینه هستند که می توان با انجام پژوهش های دیگر در این زمینه علل این مسئله و متغیرهای مربوط مورد بررسی دقیق تری قرار گیرد. به نظر میرسد موضوع اخلاق حرفه ای در آموزش عالی و همینطور در به کارگیری نیروهای انسانی نیازمند کار و تلاش بیشتری است.

Keywords:

اخلاق , اخلاق حرفه ای , کارکنان بالینی.